XII. Leksykografia polska

  • Typy słowników i ich funkcje (jednojęzyczne – przekładowe, współczesne – historyczne, ogólne – specjalistyczne, np. poprawnościowe, języka autorów i epok, frekwencyjne, etymologiczne, frazeologiczne); najważniejsze słowniki polskie poszczególnych typów (dokładniejsza charakterystyka niektórych z nich).
  • Zakres informacji podawanej w słownikach a budowa tych słowników:
    1. jednostki języka podlegające opisowi;
    2. zakres informacji słownikowej o tych jednostkach;
    3. sposób podania informacji (wstęp a artykuły hasłowe, zasada uporządkowania artykułów hasłowych w obrębie słownika).
  • Budowa artykułu hasłowego w polskich powojennych słownikach ogólnych współczesnej polszczyzny (układ informacji różnego typu, zasada podziału artykułu na części).
  • Leksykografia a leksykologia:
    1. homonimia a polisemia jako problem leksykograficzny;
    2. definicje słownikowe a opis znaczenia.
  • Najważniejsze etapy rozwoju polskiej leksykografii i najwybitniejsi polscy słownikarze.

Lektura:

  • Odpowiednie pozycje z Lektury ogólnej, przede wszystkim: 6 (hasło Słowniki języka polskiego), 23 (t. I. Wstęp), 49 (t. I. Wstęp), 72, 86, 91, 103, 108, 109.

Ponadto:

  • W. Doroszewski, Z zagadnień leksykografii polskiej, Warszawa 1954.
  • A. Engelking, A. Markowski, E. Weiss, Kwalifikatory w słownikach – próba systematyzacji, "Poradnik Językowy" 1989, z. 5, s. 300-309.
  • W. Gruszczyński i in., Stopień dokładności opisu słownikowego jako problem językoznawczy, w: "Studia Gramatyczne" XI, Wrocław 1990.
  • V. Jachimczak, K. Porosło, Źródła w Słowniku języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, w: Wokół Słownika współczesnego języka polskiego II, Wrocław 1989, s. 27-37.
  • E. Kędelska, Łacińsko-polskie słowniki drukowane pierwszej połowy XVI wieku i ich stosunek do źródeł czeskich, Wrocław 1996.
  • E. Kędelska, Studia nad łacińsko-polską leksykografią drugiej połowy XVI wieku. Warszawa 1995.
  • C. Pankowski, Powojenne słowniki a współczesna polszczyzna, w: Współczesna polszczyzna, Warszawa 1981, (wyd. 2, 1986), s. 240-274.
  • J. Puzynina, "Thesaurus" Grzegorza Knapiusza. Siedemnastowieczny warsztat pracy nad językiem polskim. Wrocław-Warszawa-Kraków 1961.
  • Z. Saloni, Homonimia a hasła w słownikach polskich, "Język Polski" LXXVI, 1996, z. 4-5, s. 303-314.
  • Z. Saloni, Perspektywy polskiej leksykografii jednojęzycznej, "Poradnik Językowy" 1996, z. 7, s. 1-18.
  • Z. Saloni, Wkład Jana Tokarskiego w Słownik języka polskiego PAN, "Poradnik Językowy" 1983, z. 8, s. 483-487.
  • Z. Saloni, S. Szpakowicz, M. Świdziński, Szkic koncepcji ogólnego słownika podstawowego współczesnej polszczyzny pisanej, "Biuletyn Polskiego Towarzystwa Językoznawczego" XXXIX (1982), s. 132-146.
  • Z. Saloni, M. Świdziński, Informacja gramatyczna w słowniku jednojęzycznym, "Poradnik Językowy" 1984, z. 2, s. 132-135.
  • S. Skorupka, Rola Samuela Bogumiła Lindego w leksykologii i leksykografii polskiej, "Prace Filologiczne" XXX (1981), s. 49-58.
  • S. Urbańczyk, Słowniki i encyklopedie, ich rodzaje i użyteczność, wyd. 2, Kraków 1991.
  • S. Urbańczyk, Prace z dziejów języka polskiego, Wrocław 1979. B. Walczak, Słownik wileński na tle dziejów leksykografii polskiej, Poznań 1991.