V. Teatr polski w okresie oświecenia

  • Teatr publiczny a sceny dworskie (królewska i magnackie) i szkolne, z uwzględnieniem tradycji każdej z nich.
  • Narodziny polskiego repertuaru narodowego – jego zadania, znaczenie, spory o wzorce osobowe.
  • Rola prapremiery Cudu mniemanego W. Bogusławskiego; związki tego utworu z wydarzeniami politycznymi epoki.
  • Wojciech Bogusławski – aktor, reżyser, autor.

Utwory:

  • W. Bogusławski, Cud mniemany czyli Krakowiacy i Górale, Wrocław 1960; Mimika, Warszawa 1965 (wydanie fotooffsetowe); J.U. Niemcewicz, Powrót posła, Wrocław 1970, BN, s. I, nr 4; F. Zabłocki, Fircyk w zalotach, oprac. J. Pawłowiczowa, Wrocław 1986, BN, s. I, nr 176.

Opracowania:

  • M. Dębowski, Francuskie konteksty teatru polskiego w dobie Oświecenia, Kraków 2001.
  • M. Klimowicz, Oświecenie, Warszawa 1975 (rozdziały dotyczące teatru).
  • Z. Raszewski, Krótka historia teatru polskiego, Warszawa 1977 lub 1990.
  • Z. Raszewski, Staroświecczyzna i postęp czasu, Warszawa 1963 (s. 295-347).
  • Z. Raszewski, Bogusławski, Warszawa 1972 (lub wyd. nast.) rozdz. Rondo alla Polacca, Dyrektor, Powrót do Warszawy, Dominik, Kokl, Bardos (1-4).